İyi Kalp
Giritli Cihat Bey, pedagoji uzmanıdır. Beş çocuğunun üstünde hemen hemen her eğitim teorisini uygulamıştır. Büyüğünü döverek, ondan küçüğünü söverek…
On üç yaşındaki en küçük oğlunu ise en yeni yöntemle, iyi şeyler aşılayarak yetiştirdi.
Geçen gün bu şekilde yetişen çocuğuyla köprüden geçiyordu. Şişman bir adam yere yuvarlandı. Yanındaki oğlu deli gibi gülmeye başladı. Cihat Bey:
– Çok üzüldüm Hikmet, dedi. Birisine kötü bir hal olunca gülmek… Doğrusu iyi bir insana yakışmaz.
Çocuk birden bire surat astı:
– Bey babacığım, bu farklı… İyi bir kalbim olduğundan şüphe etme. Dün okulda bir çocuk yere düştü. Arkadaşlarım gülmekten katıldılar. Ben gülmedim, hatta ağladım.
Oğlunun olgunluğundan memnun olan Cihat Bey, daha çok ayrıntı almak istedi.
– Bu zavallı çocuk, çok sevdiğin bir arkadaşın mıydı?
– Hayır.
– Ya kimdi?
– Bendim.
Kaynak: İlk Namaz, Ömer SEYFETTİN