Gerçek Dost
Bana göre gerçek dost;
benim üzüntüme
üzülenden ziyade, sevincime sevinendir.
Dostumun mutluluğu, sağlığı, parası,
rahatı, konforu, başarısı ( ailevî, meslekî,
sosyal, vs.),
çocuklarının güzelliği,
başarısı, akıllılığı; kocasının ilgisi, vefası,
sevgisi, bağlılığı; ailesinin asaleti, evinin
güzelliği…
eğer bana en az o insan kadar
kıvanç veriyorsa
ben onun gerçek dostuyum demektir.
Kaynak: Fatma Bayram, Bir Vaizenin Günlüğü