Olduğu Kadar!
Ölmüşlerimizi düşünüyorum.
Çok stresli, telaşlı, yoğun olduğum zamanlarda aklıma düşüyorlar.
Hey gidi hey!
Onlar da telaşıydı bir zamanlar, stresli, üzgün, mutlu, heyecanlı… Onların da kalpleri yerinden çıkarcasına atıyordu.
Onlar da böyle pencerelerden bakıyor, yeşili, maviyi, güneşi görüyorlardı.
Sonra bir ayar çekiyorum kendime; abartma diyorum.
Sonuçta ölümlü dünya!!!
Olduğu kadar…