Anlayacaksın
Fatih’i okula bıraktığım bir gün, heyecanla bir arkadaşının annesini gösterip
“Anne baksana, arkadaşımın annesinin saçları dönüşüyor!” demişti.
O gün ona diplerden, dip boyadan, gölgelerden bahsetmiştim.
“Boyuyoruz ulen!” demiştim.
Kolay bir iş değildi diplerle mücadele. Hele siyahtan sarı renge geçince.
Ama konuyu anlamıştı.
Sonra bizzat kendi gölgelerimle de ileriki dönemlerde konuyu pekiştirmiştim.
Geçenlerde de rimeli sorguladı.
Zaten kirpiklerim siyahtı, o halde neden onları bir kere daha siyaha boyuyordum.
“Bakışlarım sana biraz cesaret versin diye” diyemedim tabii.
Zaten desem de anlamazdı şarkıdan haberi olmadığı için.
Sonra kendimi yeşil, kırmızı, sarı kirpikli falan hayal ettim.
Hoş, bir dönem lacivert, mürdüm eriği rimeller kullanmamış değildim.
Neyse, anlayacaksın Fatih.