Stres Taşım
Ona bu adı ben verdim.
Çocukken köyde üzerine çıkıp, uzaklara çok uzaklara, hayalimdeki seyircilere
şarkılar söylediğim taşım.
Çok yaşı var, çok görmüş geçirmişliği.
Söylediğim şarkılar da öyle mini mini bir kuş, kırmızı balık falan değildi.
Ajda Pekkan olarak başlardı konserlerim: Eline gözüne dizine de dursun,
buraya kadar sana uğurlar olsun. Elini veren kolunu kaptırır da,
sonunda iyi gülen hep sen olursuniyyaaaaa!
Ne demek isterdi bu şarkılar?
O yaşlardaki ruhuma büyük gelirlerdi belki ama ağzıma cuk otururdu sözleri.
Sonra bir şişe alıp, Aşkın Nur Yengi olur, hebubaaabu diye şişe solosu yapardım.
Velhasıl hayali de olsa ben o taşın üzerinde ne turnelere çıktım yahu!
Eski bir fotoğraf buldum, onu da ekliyorum.
2015, Zeynep de bir zamanlar benim yaptığım gibi üzerine çıkmış.
Konser başlıyor olmalı!