Hâletirûhiye
Geçen akşam haberleri dinlerken başlamıştım bu çalışmama.
Ekonomik olsun diye tuval yerine bir defter aldım kendime bu arada.
Bunları düşünebiliyorum çok şükür. 🙂
Kulağım haberlerde olunca, siyaha gitti elim.
Kapkaranlık bir zemin.
Sonra müzik dinlemeye başlayınca fikrimi değiştirdim,
mavilikler istedim ve biraz da aydınlık.
Işık, daha çok ışık.
Adı hâletirûhiye oldu çünkü birçok insanın ruhsal durumu tam olarak bu.
Ne kadar karamsar olsak da ara ara parıltılar var.
Onlara ihtiyaç var, oralarda bir yerlerde olmalılar.
Sayfa küçük, kelime uzun, planlamam kötü olunca
bölük pörçük yazmak zorunda kaldım onu.
Madem hâletirûhiye, ruhsal durumdu; belki de böyle daha iyi oldu. 🙂