Sahrayıcedid

May 19, 2016 by Editör

Mezarlığın tam karşısındaki bir apartmanda geçen yıllar, elbette ilginç anılarla doludur.

Manzarası mezarlık olan bir çocuk… Mezarlık kenarından yürüye yürüye bakkala, yufkacıya, kırtasiyeye, okula gidiş gelişler…  Ağaçlar, kuşlar, yeşiller, beyazlar…

Okuyup okuyup bitiremediğimiz, aralarında çok ilginç olanlarına rastladığımız mezar taşları, yaş hesaplamaları. Sonunda bir de Fatiha  göndermeler…

Her cenaze gelişinde, detayları yakından görme çabaları… Herkes gittikten sonra ortalığı bir süre gözetleyip, ertesi gün yeri kolaydaysa ziyaret etme operasyonları…

1999’daki depremin hemen ardından mahallenin mezarlık duvarının dibindeki korkulu bekleyişi…

Acı tatlı anılar ve artık aramızda olmayanlar… Allah hepsine rahmet eylesin .

Annem, şimdi bunları okuyunca, kesin diyecek ki “Kız neler yazıyorsun sen yine öyle tuhaf tuhaf!”

Daha yazardım ama bu sebepten sonlandırıyorum. ?

Hayırlı, uzun ömürler hepinize!