İhtiyaçlarımız, İhtiyaçlarınız, İhtiyaçları
İçinde bulunduğumuz çağ, “şimdi”yi yaşamamıza fırsat vermiyor, her şey gelecek için yapılıyor.
Bu durumun bizde yarattığı zorlanma duygusu da, bizim ihtiyaçlarımızın çocuklarımızın ihtiyacından önce gelmesine, bu yüzden onları acele ettirmemize neden oluyor.
Çocuklarımızı kolayca şekil ve kıvam verilebilir, her türlü eğip bükmeye müsait varlıklar olarak algılıyoruz. Dolayısıyla da, onlardan bizim ihtiyaç, program, ilgi ve bakış açılarımıza uymalarını bekliyoruz.
Sonuç ise; fazla programlanmış, endişeli ve mutsuz çocuklar!
Kaynak: Yavaşla, Bu Dünya’dan Bir Defa Geçeceksin, Kemal SAYAR