Mış Gibi Yetişkinler
Dün gece biraz uzun oturduk ve Doğan Cüceloğlu’nu çizmeye çalıştık,
Allah rahmet eylesin, mekanı cennet olsun.
Bu tam bir Zeynep, Seda, Fatih çalışması oldu.
Ne güzel bir kitaptı; umarım bir gün onlar da bu kitabı okur.
Kendinizi, anababanızı, akrabalarınızı ve yakın çevrenizdeki ilişkileri
eminim bu kitabı okuduktan sonra daha iyi analiz edeceksiniz.
Bazı şeylerin neden öyle olduğunu ya da olmadığını anlayacaksınız ve
eminim çatınız altındaki çocukları bu kısır döngüye kurban etmemek
için çok çabalayacaksınız.
Gelin, yetişkin çocuk kime denir sorusuyla başlayalım kitaptan alıntılara:
Bedenen büyüdüğü halde, duygu ve heyecanları bakımından gelişip olgunlaşmayan insanlara denir.
Niye gelişemiyorlar?
Çünkü onları yetiştirenler de gelişmemişlerdi. Bu kısır döngü kuşaklar boyu sürer.
Herkesin içinde küçük bir çocuk var. Bu çocuk ya mutlu, cıvıl cıvıl yaşıyor ya da bir köşeye itilmiş, yapayalnız ve hüzünlü.
İç çocuğunun gelişimi duran kişi bedenen büyümeye devam eder, ancak psikolojik olarak, özellikle duygusal yönden gelişemez.
Bu nedenle iç çocuğu gelişmemiş insanlara yetişkin çocuk denir. Onun yaşamında baskın olan, toplumun kendinden beklediğidir.
Bu beklentileri sürekli birinci planda tuttuğu için iç dünyasında olup bitenleri ikinci plana atar.