Ümit

Tem 27, 2015 by Editör

Bazen kötü başlayan bir günün seyrini değiştiren şeyler olur. Bir telefon, misafir, bir bardak çay, ya da okuduğunuz bir yazı…

İşte bunlardan bir tanesi:

Büyüklerimiz şu hatırlatmayı yapmışlardır: Hayat bir faaliyet ve harekettir. Onu yürüten ise şevktir. Şevk dolu bir ruhla hayat ortamına atılan insan, yeis yani ümitsizlik adı verilen korkunç düşmanla karşılaşır.

Bu düşman onun ayağını kaydırıp düşürmeye çalışır: Aman sen de!.. Bu işi senden başka yapacak yok mu? Hem sen bu işi başaramazsın… gibi bir sürü olumsuz düşüncelerle yolundan döndürmek ister.

Eğer moral bozulur, maneviyat sarsılırsa gerçekten o iş başarılamaz, ve bir adım dahi ileriye gidilemez.

Onun içindir ki, bu azılı düşmana karşı Allah’ın kullarına yaptığı hatırlatma daima gözönünde bulundurulmalıdır: “Allah’dan ümidinizi kesmeyiniz.” Bu söz ile daima ümitsizlik yenilebilir. İnsanları kemiren yeis daima bu ümitle yok edilir.

Peygamber Efendimiz (s.a.v.) şu hatırlatmayı yapmışlardır: “Birşey tamamen ele geçirilmezse, tamamen de terkedilmez.”Demek ki, pes etmek yok. Çünkü azmin elinden birşey kurtulmaz.

Ümidin bittiği, çaresizlik anlarının gelip çattığını sananlar için bir İngiliz şairi şunları söylüyor: “Umudunu mu yitirdin? Dostların çekip gittiler mi? Kendini yapayalnız mı hissediyorsun? Asla yalnız olduğunu sanma!.

Kapını ve pencereni sonuna kadar aç ve dış dünya ile harman ol, hemhal ol ve onunla kucaklaş..

Kuşları dinle, yıldızları oku ve denizle dertleş.

Allah ile konuş..Allah’a yalvar ve yakar. O seni duyar. O’nun sana neler verdiğini düşün. Lutfettiği nimetleri bir bir gözönünde bulundur, şükretmesini öğren…

(Göreceksin ki,) esen yel içine ferahlık dolduracaktır…”

Mehmet COŞAR’ın bir yazısından…